غزلیات شمس تبریزی قابدار نفیس

کتاب غزلیات شمس تبریزی خوشنویس ابراهیم سلیمانی مقدمه و انتخاب غزلیات سیدعدالرضا قریشی زاده نوشته ابراهیم سلیمانی, توسط انتشارات فرهنگسرای میردشتی به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: ادبیات فارسی، شعر فارسی، غزلیات فارسی, کتاب نفیس

نسخه‌ی «غزلیات شمس» حاضر با مقدمه و انتخاب «سیدعبدالرضا قریشی‌زاده» و به خط خوش «ابراهیم سلیمانی» گردآوری و تدوین شده است. این اثر را هنر تذهیب «فرید هنرور» زینت بخشیده است. غزلی از این مجموعه: «به پیش باد تو ما همچو گردیم/ بدان سو که تو گردی چون نگردیم/ ز نور نوبهارت سبز و گرمیم/ ز تأثیر خزانت سرد و زردیم/ ز عکس حلم تو تسلیم باشیم/ ز عکس خشم تو اندر نبردیم/ عدم را برگماری جمله هیچیم/ کرم را برفزایی جمله مردیم/ عدم را و کرم را چون شکستی/ جهان را و نهان را درنوردیم/ چو دیدیم آنچ از عالم فزون است/ دو عالم را شکستیم و بخوردیم/ به چشم عاشقان جان و جهانیم/ به چشم فاسقان مرگیم و دردیم/ زمستان و تموز از ما جدا شد/ نه گرمیم ای حریفان و نه سردیم/ زمستان و تموز احوال جسم است/ نه جسمیم این زمان ما روح فردیم/ چو نطع عشق خود ما را نمودی/ به مهره مهر تو کاستاد نردیم/ چو گفتی بس بود خاموش کردیم/ اگر چه بلبل گلزار و وردیم» 

جلال‌الدین محمد که با عناوین خداوندگار، مولانا، مولوی، ملای روم و گاه با تخلص خاموش در میان پارسی‌زبانان شهرت یافته، یکی از شگفتی‌های تبار انسانی است. معرفی این آتش‌افروخته در بیشه‌ی اندیشه و احساس و وصف این دریای ژرف ناپیداکرانه بس دشوار است و برای شناختنش گوش باید چشم شود: «آینه‌ام آینه‌ام مرد مقالات نیم/ دیده شود حال من ار چشم شود گوش شما» غزلیات شمس تبریزی با حال‌وهوایی شورانگیز از آثار بزرگ عاشقانه‌ی عرفانی در تاریخ ادبیات پارسی بوده و بسیاری از آن‌ها در شرح حکایات عشق مولانا به شمس تبریز است. «این بار من یکبارگی در عاشقی پیچیده‌ام/ این بار من یکبارگی از عافیت ببریده‌ام/ دل را ز خود برکنده‌ام، با چیز دیگر زنده‌ام/ عقل و دل و اندیشه را از بیخ و بن سوزیده‌ام…»