قصه هایی از امام باقر (ع) (کتاب آویز دار)

… روزی، روزگاری، مردی بود به نام عبدالله. او در شهر مکه زندگی می­کرد. برای همین به او عبدالله مکی می­گفتند. عبدالله مکی در شهر و دیار خود کسی را نداشت. در همه­ی کارها تنها بود. هیچ­کس نبود به او کمک کند. آن روزها، مردم مکه آدم­های نامهربانی بودند. به حرف­های عبدالله توجهی نمی­کردند. اگر مشکلی داشت، به کمکش نمی­رفتند. برای همین عبدالله احساس تنهایی می­کرد. …