خرابکار

خرابکار: کوتوله ای به دنبال طلا در اعماق معدن

بازیکنان در بازی خرابکار، نقش کوتوله‌هایی را بازی می‌کنند که در اعماق معدن تنگ و تاریک، به‌دنبال طلا می‌گردند. ناگهان، شیئی به تنها چراغ روشن داخل معدن خورده و آن را می‌شکند. همه‌جا تاریک می‌شود! کار، کارِ «خراب‌کار» است! اما نکته اینجاست که کسی نمی‌داند خراب‌کار کیست! آیا جویندگان طلا موفق به پیدا کردن  طلا می‌شوند یا این‌که خراب‌کار (یا خراب‌کارها) موفق می‌شوند طلاها را از چنگ  آن‌ها در بیاورند؟

مکانیزم‌های بازی خرابکار پُرهیجان، «مدیریت کارت»، «شراکت»، «کارشکنی برای  رقبا» و «مسیرسازی» است. مهم‌ترین نکته در «سابوتور» این است که تا لحظه‌ی آخر، بازیکنان نباید ماهیت (خراب‌کار بودن یا معدن‌کار بودن) خود را برای دیگران فاش کنند. «بلوف زدن»، «حقه‌بازی» و «رد گم کردن» مطلقاً آزاد!!

بازیکنان در بازی خرابکار، نقش «کوتوله‌ها» را بازی می‌کنند؛ کوتوله‌هایی که یا جوینده‌ی طلا هستند و سعی می‌کنند تونل‌هایی عمیق در دل کوهستان حفر کنند و گنج را بیابند. یا خرابکار هستند و می‌خواهند چوب لای چرخ جویندگان طلا بگذارند!

اعضای هر گروه -از وقتی که یکدیگر را به‌عنوان هم‌تیمی شناسایی می‌کنند- باید یکدیگر را حمایت کنند. اگر گروه جویندگان موفق شوند مسیری به گنج باز کنند، قطعات طلا را جایزه می‌گیرند و هیچ چیزی نصیبِ خرابکارها نمی‌شود! امّا اگر جویندگان موفق نشوند، جوایز را خرابکارها می‌قاپند! بعد از سه دور بازی، بازیکنی که بیش‌ترین «قطعات» طلا را به چنگ آورده باشد، برنده‌ی بازی است.

روند بازی:

هر بازیکن، در نوبتش، اول یکی از کارت‌هایش را بازی می‌کند؛ یعنی:
یا یک کارت مسیر، به «هزارتو» اضافه می‌کند…
یا یک کارت عملیات را پیشِ‌روی یک بازیکن دیگر می‌گذارد…
یا نوبتش را رد کرده و یک کارت را -روبه‌پایین- روی ستون کارت‌های باطل‌شده می‌گذارد…

سپس، بازیکن، کارت بالاییِ «بانک» را برای خود برمی‌دارد. به این ترتیب، نوبت او تمام شده و نوبت به بازیکن بعدی می‌رسد.
پس از این‌که بانک خالی شد، بازیکنان دیگر کارت جدید برنمی‌دارند؛ از این‌جا به بعد، یک نوبت بازی عبارت خواهد بود از بازی کردنِ یک کارت یا رد کردنِ نوبت (با باطل کردنِ یک کارت).